Jestem pod wrażeniem, po przeczytaniu tej książki. Jak to ujęłaś " wchłania"  się ją naprawde szybko. Książka jest obszerna, lecz bardzo przyjemnie i szybko się ją czyta. Jedyne rozczarowanie podczas czytania . Gdy się zaczytałam, zdziwiłam się , że to już koniec.
Polecam fanom Indii, gdyż można się wiele dowiedzieć o ich historii, kulturze.
Czuję jednak niedosyt, gdyż autorka urywa wątek w takim momencie, w jakim bym się nie spodziewała. Przynajmniej odniosłam takie wrażenie.
TAk czy inaczej. Wypatrują w księgarni drugiej części " Święto Róż" . I o dziwo, nie ma . Będę szukać dalej.

Naprawde warto przeczytać

szczerzę to nie wiedziałam o istnieniu takiej książki a mam podobnych trochę na półce... muszę ją koniecznie zakupić

Niedawno skończyłam. Troszkę mnie rozczarowała ta książka- za mało było o Mirunissie, a za dużo o tych zabijaniach i intrygach w pałacu ipoza nim.. Za mało wątku miłosnego, jak na te Indie..

No właśnie nie jest głównie o niej.. W pierwszej częście książki tak, i ostatniej, a środek w ogóle bez niej..

No nie tak do końca. Bo np nie wpłynęło na nią za bardzo to, że bracia Salima zostali zabici.

Ale pośrednio. I i tak nie do końca. Salim i tak by został cesarzem, bo jego bracia nie bardzo się nadawali na to stanowisko. I ona  tak by została jego żoną.

No można, można, ale ja jednak wolałambym więcej o niej. Np w ogóle tu prawie był pominięty wątek jej z Alim- ani nic o uczuciach, a przecież jakoś musiała zajść w ciążę, nie?

Co chyba to? Bo już się pogubiłam..

Było, ale tylko tyle. Że on ją olewał. I że 2 razy poroniła. Nic, jak wyglądało jej życie przy nim. Nic, o jej szczęsciu, jak się dowiedziła, że jest w ciąży. Nic o tym, jak wyglądał ich dom, w co się ubierała, czy starała się być ładna dla niego.. Nic o tym, czy był czuły dla niej chociaż czasem. Nic co tym, jak się do nej zbliżał. N I C . . .

Tak, ale tylko tyle Nic rozwinięte.. A mogłoby być..

No własnie nie uważam

No  wg mnie nie.